<< Kliknij aby wyświetlić spis treści >> Nawigacja: LiMON Editor > Klasyfikacja automatyczna > Ustawienia klasyfikacji automatycznej > Klasyfikacja gruntu |
Okno >> Narzędzia edycji punktów >> Ustawienia klasyfikacji (Automatyczna) >> karta Grunt
Klasyfikacja punktów gruntu ma kluczowe znaczenie dla całego procesu klasyfikacji chmur punktów. Od poprawnego wyznaczenia punktów gruntu zależy dokładność wykrywania budynków i roślinności w kolejnych etapach klasyfikacji. Klasyfikacja gruntu zawsze przebiega w dwóch etapach:
1.Wykrywanie punktów incjalizujących klasę gruntu (ground seed point)
2.Przypisanie punktów do klasy grunt na podstawie punktów inicjalizujących klasę
Algorytm wykrywania punktów inicjalizujących klasę został dokładnie opisany w poprzedniej sekcji. Najważniejsze aby pamiętać, że parametr H-index Subdiv określa z jaką gęstością będą rozmieszczane punkty inicjalizujące klasę gruntu i które punkty zostaną ostatecznie włączone do tej klasy. Podczas rozrastania gruntu, każdy punkt, który nie został wcześniej sklasyfikowany do tej klasy, jest oceniany na podstawie określonych kryteriów geometrycznych i na tej podstawie przypisany bądź nieprzypisany do klasy gruntu. Proces przebiega iteracyjnie i jest on szczegółowo opisany w tej sekcji.
We wszystkich iteracjach rozrastania gruntu, każdy* punkt, który nie został wcześniej sklasyfikowany jako grunt (klasa = "ground") podlega klasyfikacji. Oznacza to, że:
1.Przed pierwszą iteracją, tylko punkty incjalizujące klasę gruntu mają przypisaną klasę "ground".
2.Liczba punktów gruntu (number of ground points - NG): NGK>=NGK-1, gdzie k oznacza etap iteracji.
Drugi punkt oznacza, że liczba punktów gruntu rośnie podczas procesu klasyfikacji. Proces iteracji zostanie przerwany, gdy:
1.NGk - NGk-1 = 0 (brak punktów gruntu)
LUB
2.k = K
gdzie K oznacza maksymalną liczbę iteracji.
Co oznacza, że dla każdego punktu, kandydujacego do przyjęcia do klasy gruntu:
1.Wyszukiwany jest najblliższy punkt gruntu znajdujący się wewnątrz "zakresu wyszukiwania".
2.Jeżeli znaleziono taki punkt, punkt kandydujący jest oceniany pod względem kryteriów geometrycznych.
Dla każdego punktu kandydującego, podejmowane są więc 2 akcje: I - wyszukiwanie, II - ocena. Oba procesy przedstawiono na poniższym rysunku. Punkty gruntu zaznaczono kolorem brązowym, natomiast punkty kandydujące kolorem niebieskim.
Podczas oceny wyliczane są pewne wielkości geometryczne dla każdej pary - punktu kandydującego oraz najbliższego mu punktu gruntu. Trzy z nich:
1.kąt między wektorami normalnymi
2.różnica wysokości
3.odległość od płaszczyzny lokalnej
przedstawiono na powyższym rysunku.
Intuicyjnie można zauważyć, że dla płaskich powierzchni parametry δ, Δh oraz e będą miały mniejsze wartości niż w terenie górzystym. Wartości progowe parametrów δmax , Δhmax, emax oraz odległość poszukiwania i liczba iteracji w programie LiMON Editor PRO będą zmieniały się w zależności od wybranej strategii klasyfikacji oraz pozycji suwaka Regulacja rozrastania gruntu.
Okno Ustawienia klasyfikacji - zakładka Grunt
Ustawienia strategii wyszukiwania punktów gruntu wpływają na liczbę iteracji oraz odległość poszukiwania. Ponadto, wyszukiwanie punktów gruntu oraz klasyfikacja z pewną liczbą iteracji przeprowadzana jest wiele razy. Za każdym razem inna będzie odległość poszukiwania i za każdym razem zastosowane zostaną różne warunki geometryczne.
Strategia wyszukiwania punktów gruntu |
Określa strategię poszukiwania punktów kandydujących do włączenia do klasy gruntu. a) Ostrożna - charakteryzuje się mniejsza liczbą iteracji i mniejszą odległością poszukiwania. Zalecana dla zróżnicowanych terenów z budynkami i pagórkami. b) Normalna - wykorzystuje średnią liczbę iteracji również dla średnich i długich odległości. Stosowana dla szerokiego zakresu typów terenu. c) Intensywna - wykorzystuje dużą liczbę iteracji zarówno dla średnich jak i długich odległości. Odpowiednia dla terenów płaskich. |
Strategia rozrastania klasy gruntu |
Określa podejście przy włączaniu punktów do klasy gruntu a) Ostrożna - stosuje bardziej wymagające kryteria podczas klasyfikacji każdego punktu kandydującego do włączenia do klasy gruntu. Sprawdza się dobrze w przypadku terenów płaskich. b) Intensywna - stosuje mniej wymagające kryteria dla punktów kandydujących do włączenia do klasy gruntu umożliwiając włączanie do klasy gruntu punktów znajdujących się w górzystym terenie. |
Regulacja rozrastania gruntu |
Pozwala zmodyfikować wybraną strategię klasyfikacji gruntu jako bardziej (+1) lub mniej (-1) intensywną. |
chmura punktów i model z wyświetloną klasą grunt
* z wyjątkiem punktów klasy low-points (szumy) oraz overlap points (punkty pokrycia szeregów) i innych punktów, które najprawdopodobniej nie będą reprezentować terenu (np. punkty, których numer odbicia nie jest równy maksymalnemu numerowi odbicia)
Skrót klawiszowy: OknoUstawień (Kategoria: Edycja)