Klasyfikacja automatyczna umożliwia klasyfikację chmur punktów za pomocą algorytmów, których celem jest wyodrębnienie ze zbioru danych punktów reprezentujących określoną klasę pokrycia terenu. Na ostateczny wynik klasyfikacji automatycznej ma wpływ szereg parametrów, takich jak gęstość chmury punktów, ukształtowanie terenu, poprawność następujacych po sobie etapów klasyfikacji, czy też wymiary budynków, dlatego przykładowo algorytm, który daje świetne rezultaty, np. na terenach płaskich, może błędnie klasyfikować punkty w terenie górzystym, itp. Aby uzyskać jak najlepsze rezultaty należy odpowiednio dostosować parametry poszczególnych algorytmów dla konkretnego zbioru danych.
Etapy klasyfikacji automatycznej
Automatyczna klasyfikacja chmur punktów w programie LiMON Editor przebiega w trzech następujących po sobie etapach:
Poniższy rysunek przedstawia proces klasyfikacji przykładowej chmury punktów:
Proces klasyfikacji zawsze musi przebiegać w kolejności przedstawionej powyżej. Nie da się wydobyć klasy budynków, jeżeli wcześniej nie zostały właściwie sklasyfikowane punkty gruntu. Podobnie nie można wyznaczyć roślinności, jeżeli nie sklasyfikowano punktów gruntu i budynków. Zrozumienie powyższej zasady ma kluczowe znaczenie podczas interpretacji wyników klasyfikacji.
Przykładowo użytkownik bezskutecznie próbuje naprawić błednie sklasyfikowane punkty roślinności zmieniając parametry klasyfikacji dla tej klasy, podczas gdy prawdziwą przyczyną błędu mogą być błędnie sklasyfikowane punkty gruntu. Rozwiązaniem może okazać się ponowna klasyfikacja punktów gruntu z innymi ustawieniami.
W niektórych przypadkach nie jest wymagane wyodrębnienie wszystkich klas, np. do generowania Numerycznego Modelu Terenu (NMT) potrzebne są jedynie punkty sklasyfikowane jako grunt. Aby dowiedzieć się jak przeprowadzić klasyfikację jedynie wskazanych klas, przejdź do sekcji Ustawienia klasyfikacji automatycznej.
Nazewnictwo klas
Uwaga! W obecnej wersji oprogramowania, numery klas są niezmienne i są zgodne ze standardem ASPRS dla plików LAS. Numerację klas przedstawiono w poniższej tabeli:
Numer |
Opis |
0 |
never classified (punkty niebiorące udziału w klasyfikacji) |
1 |
unclassified (punkty niesklasyfikowane) |
2 |
ground (grunt) |
3 |
low vegetation (niska roślinność) |
4 |
medium vegetation (średnia roślinność) |
5 |
high vegetation (wysoka roślinność) |
6 |
buildings (budynki) |
12 |
overlap points (punkty z obszarów wielokrotnego pokrycia) |
Chmury punktów zawierające sklasyfikowane punkty
Ogólna zasada jest następująca: w początkowej fazie klasyfikacji resetowane są parametry klas dla wszystkich punktów chmury za wyjątkiem punktów należących do klasy 12 (overlap points). Punkty tej klasy nigdy nie będą brały udziału w klasyfikacji i zachowają swój numer id (=12) podczas całego procesu klasyfikacji. W przypadku wykonywania klasyfikacji chmury punktów do klas, które klasyfikowane są w oparciu o inne klasy tj. grunt czy budynki (patrz: tabela w sekcji Ustawienia klasyfikacji automatycznej, numery 3,4,7), a klasy te zostały wcześniej sklasyfikowane, to po odznaczeniu tych klas w oknie Ustawienia klasyfikacji nie będą ponownie klasyfikowane i zostaną wykorzystane w dalszym procesie klasyfikacji.